Hendrik (1812 - 1883) Van de tien Nederlanders, die in een radioquiz iets zouden kunnen vertellen over de ‘Guldensporenslag’, zouden er minstens zeven zijn die deze kennis geput hadden uit ‘De Leeuw van Vlaanderen’: het indrukwekkende meesterwerk van Hendrik Conscience over de strijd van de Vlaamse steden tegen Frankrijk.
Hendrik Conscience, die in Antwerpen werd geboren, ontwikkelde zijn fantasie al in zijn jongensjaren. Zijn verbeeldingskracht kreeg voedsel uit de verhalen, die zijn Vlaamse moeder hem vertelde; uit oude boeken, die hij links en rechts opdiepte en uit de populaire lectuur van de 19e eeuw, die meestal handelde over het leven in de Middeleeuwen. Na een korte loopbaan als leraar, soldaat en schrijver van Franse verzen belandde Conscience in de kunstenaarswereld van zijn geboortestad, die in die dagen erg nationalistisch was ingesteld. Hij kreeg grote belangstelling voor het verleden van Vlaanderen en uit die interesse ontstonden behalve ‘De Leeuw van Vlaanderen’ ook romans en verhalen als ‘In ’t Wonderjaar’, ‘De Kerels van Vlaanderen’ en ‘Jacob van Artevelde’. Tegelijkertijd raakte Conscience bekend als de auteur van'realistische streekverhalen zoals ‘De Loteling’, ‘Baas Gansendonck’ en ‘Siska van Roosemael’.
Hendrik Conscience, die ook als conservator van een Brussels museum bleef schrijven, wordt beschouwd als de ‘vader’ van de Vlaamse romankunst. Hij heeft grote invloed gehad op zijn landgenoten, die mede door zijn werk waardering kregen voor hun verleden. Nog vóór zijn dood werd er in Antwerpen een standbeeld voor hem opgericht.