uit plaggen en of stenen opgeworpen, meestal ronde hoogte om een graf te markeren. Een grafheuvel (Lat. tumulus) is niet zelden omgeven door houtconstructies of greppels.
Dikwijls worden grafgaven aangetroffen zoals aardewerk, bijlen, pijlpunten e.d. Bij het onderzoek wordt vooral de 'kwadrantenmethode’ van A.E. van Giffen toegepast. In Nederland bevinden zich grafheuvels in Drenthe. Gelderland, Noord-Holland en Noord-Brabant (datering: van Neolithicum tot Ijzertijd). In België bevinden zich talrijke grafheuvels uit de Romeinse periode. De meest kenmerkende liggen op de lössrijke landbouwgronden van Haspengouw. Condroz, Brabant en Limburg.Litt. M.Amand, De Gallo-Romcinse tumuli (in: Archaeologium Belgii Speculum II. 1969). R.H.J.KIok. Archeologisch reisboek van Nederland (2e dr. 1977. met Litt.).
