Het overwicht van Rusland in het Oosten, waardoor het bestaan van het Türksche rijk altijd in gevaar zweeft, was lang en is nog een punt van bezorgdheid voor de europeesche groole mogendheden. Het protectoraat, dat Rusland's keizer, als opperhoofd van alle grieksch-kalholieke Christenen, over de belangen van die Christenen ook builen Rusland wenscht uit te oefenen, moet nn en dan aanleiding geven tot moeilijkheden: zoo verklaarden Rusland (31 Mei) en Turkijë (7 Oct.) elkander wederkeerig den oorlog in 1853; de Türksche vloot werd 30 Nov. 1853 door den russischen admiraal Nachimow vernietigd, en nu besloten Engeland en Frankrijk lot eene gemeenschappelijke gewapende interventie, tot welk einde die twee mogendheden 12 Maart 1854 een verbond met Turkijë sloten.
Na eenige vruchtelooze krijgsvertooningen tegen en onderhandelingen met Rusland, werd besloten lot krachtige doorzetting van den oorlog; de Krim moest het oorlogslooneel worden (vandaar dat de R.-O. 0. ook bekend is onder den naam van Krim-oorlog): 14 Sepl. landden de engelsche en fransche troepen in de Kalamitabaai bij Eupatoria, 20 Sept. leden de Russen eene bloedige nederlaag aan de Alma, daarop begon de belegering van Sebastopol (het voornaamste bolwerk van Rusland's macht aan de Zwarte Zee); middelerwijl verloren de Russen nog den bloedigen veldslag bij lukerman (5 Nov. 1854), en Rusland toonde zich tot onderhandelen bereid. In hel voorjaar van 1855 werd echter met de belegering van Sebastopol krachtdadig voortgegaan; 17 en 18 Juni werd die vesling met ongelooflijke krachtsinspanning aangetast; 16 Aug. werd aan de Russen slag geleverd aan de Tsjernnja; en daarop volgde 8 Sept. de bestorming van de verdedigingswerken Redan en MalakoL waardoor het lang als onneembaar beschouwde Sebastopol na een beleg van 349 dagen in handen der Geallieerden viel. Middelerwijl had Mjoerawjeff in Azië met goed gevolg tegen de Turken geageerd, en de gewichtige vesting Kars, sedert 18 Juni door hem belegerd, genoodzaakt na eene kloeke verdediging 28 Nov. te capituleeren. Van weerszijden echter werd naar den vrede verlangd, en 30 Maart 1856 werd die definitief te Parijs geteekend.
