1) grieksch dithyramben dichter uit de 4e eeuw v. Chr., geb, op het eiland Cythera, moet omstr. 380 v.
Chr. te Ephesus gestorven zijn, ten gevolge van onmatig eten. Fragmenten der dithyramben van P.zijn verzameld door Bippart (Leipzig 1843), en door Schmidt in de »Diatribe in dithyrambum” (Berlijn 1848).2) ook genaamd Xenaias, syrisch schrijver van de secte der Monophysieten of Jacobieten, geb. te Tabal in Susiana, werd 485 verheven tot bisschop van Hiëropolis in Syrië, bestreed de besluiten van het concilie van Chalcedon, en werd 518 door keizer Juslus I gebannen naar Gangrae in Cappadocië, waar men hem liet omkomen 522. De Jacobieten beschouwen hem als een martelaar. Hij heeft eene menigte werken nagelaten, o. a. eene Syrische vertaling van de vier Evangeliën, door hem geschreven in 508, zijnde dit de eenige, die door de Jacobieten gelezen wordt (in ’t licht gegeven door J. White, Oxford 1778).
