eene vergadering van bisschoppen, bijeen gekomen om te beraadslagen en te beslissen over leerstukken, waaromtrent verschil van meening is gerezen, over kerkelijke gebruiken en over kerkelijke tucht. Aanvankelijk vergaderden de geestelijken eener provincie in de metropolis of hoofdstad; dit waren de provinciale conciliën; vervolgens de bisschoppen uit een aartsbisdom; dit waren de diocesane conciliën; toen de bisschoppen vaneen geheel volk: dit waren de nationale conciliën; en eindelijk de bisschoppen en hoogere, prelaten tut dat einde bijeengeroepen door den paus: dit zijn de aicumenische conciliën of algemeene kerkvergaderingen.
In deze laatste bekleedt de paus den voorzitlerstoel, en maakt ook de besluiten bekend, die bij meerderheid van stemmen worden genomen; de Heilige Geest bezielt die leden van het C„ die de meerderheid uitmakeu, zoodat de verschillende conciliën onderling nimmer met elkander in tegenspraak kunnen zijn. Als oecumenische conciliën zijn in de roomsebkatholieke Kerk erkend de volgende twintig:1. Het Apostel-concilie te Jeruzalem (anno 44).
2. Het eerste C. van Nicea in Bilhyniê (525).
3. Het eerste C. van Constantinopel (381).
4. Het eerste C. van Ephesus (431).
5. Het C. van Chalcedon (451).
6. Het tweede C. van Constantinopel (553).
7. Het derde C. van Constantinopel (680)).
8. Het tweede C. van Nicea (787).
9. Het vierde C. van Constantinopel (869).
10. Het eerste C. van Latraan te Rome (1122).
11. Het tweede dito (1139).
12. Het derde dito (1179).
13. Het vierde dito (1215).
14. Het eerste cecum. C. van Lyon (1245).
15. Het tweede dito (1274).
16. Het C. van Vienne m Frankrijk (1311).
17. Het C. van Constans (van 1414 tot 1418).
18. Het C. van Bazel (van 1431 tot 1443).
19. Het C. van Trente (van 1545 tot 1563).
20. Het C. van 1854 te Rome, waarbij (20 Nov.) met eene groote meerderheid van stemmen het dogma erkend werd van de Onbevlekte Ontvangenis der heilige Maagd Maria. (Zie JEZUS VAN NAZARETH).
