keizer van Rusland, geb. 1 Oct. 1754, uit het huwelijk van Peter III (destijds grootvorst) en Catharina II. Door Peter III werd P. niet anders beschouwd, dan als een kind, dat in overspel verwekt was, zoodat hij dan ook besloten had P. bij oekaze officiéél uit te sluiten van het recht om hem op te volgen ; doch eer Peter III dat voornemen verwezenlijken kon, werd hij vermoord (1762).
Daardoor rechtens keizer van Rusland geworden, bleef P. niettemin uit het bewind gehouden door zijne moeder, die alleen al het gezag in handen hield. Doch na den dood zijner moeder aanvaardde P. I zelf de teugels der regeering 17 Nov. 1796, verwierf 1797 een gedeelte van Perzië, zond Soewaroff (Suwarow) met 100,000 man uit legen Frankrijk, doch gaf 1800 bevel aan die legermacht om terug te trekken, en verbande alle emigranten. Na 1798 den weidschen titel van grootmeester der Maltczerorde te hebben aangenomen, brak hij ook met Engeland, omdat dit in gebreke bleef hem het eiland Malta over te geven; met Bonaparte sloot hij een verbond, dat gevolgd werd door de tractaten van Lunéville en Amiens; van de Zeven eilanden vormde P. de Ionische republiek. Binnenslands verbitterde hij meer en meer de russische rijksgrooten door zijne verregaande strengheid, zoodat er weldra eene samenzwering tegen hem gesmeed werd; en 23 Maart 1801 werd hij op eene gruwzame wijze door eenige edellieden vermoord. Hij werd opgevolgd door zijnen zoon Alexandcr I.
