(Charles de Lorraine, d. i. Karel van Lotharingen, hertog van), tweede zoon van den hertog van Guise (Francois), geb. 1554, onderscheidde zich eerst in de godsdienst-oorlogen, hij Poitiers, bij 't beleg van La Roebelle, en bij Moncontour.
Toen zijne twee broeders (de hertog van Gnise en de kardinaal van Lotharingen) vermoord waren, stelde hij zich aan het hoofd van de Ligue (1589), nam den titel aan van luitenant-generaal der kroon van Frankrijk, en voerde oorlog tegen Hendrik Hl en tegen den koning van Navarre (Hendrik IV); doch laatstgenoemde bracht hem de nederlaag toe bij Arques en bij Ivry. Bij den dood van Hendrik lil proclameerde M. een schaduw-koning (den kardinaal van Bourbon) onder den naam van Karel X; toen deze gestorven was 1590, riep M. de staten-generaal te Parijs bijeen, waarschijnlijk in de hoop, dat hij zelf op den troon gebracht zou worden; doch in die verwachting zag hij zich teleurgesteld. Hij trad eindelijk met Hendrik IV in onderhandeling, onderwierp zich 1596, en werd toen benoemd tot gouverneur van lle-de-France. Hij stierf 1611.(Henri, hertog van), zoon van den vorige, sneuvelde 1621 bij het beleg van Montauban; hij liet geen kinderen na.
