engelsch kronijkschrijver, geb. in 't laatst der 12e eeuw, gest. omstr. 1259, Benedictijner monnik in 't klooster St.-Alban, werd met de taak belast om verscheidene kloosters in Noorwegen te hervormen, en stond in hooge gunst bij Engeland s koning Hendrik III. Men heeft van hem eene Historia major Anglite, die van 1066 tot 1259 loopt, en in ’t licht gegeven is door Matthew Parker,aartsbisschop van Canterbury (Londen! 571).
Van dit werk, zeer belangrijk voor dat gedeelte der geschiedenis, verscheen eene fransche vertaling door de Luynes en liuillard-Rréholles (9 dln. Parijs 1840 —41). Een uittreksel van het groote werk leverde P. zelf, onder den titel van Historia minor.
