(lord Thomas), een der vermaardste veldheeren in de burgeroorlogen van Engeland onder Karel I, was geb. 1611 te Denton, graafschap York, behoorde door zijne familie lot de kerkelijke en staatkundige partij der Presbyterianen, die zich zoo gebeten toonde op bet hof. Zijn vader Ferdinand F., was de eerste opperbevelhebber der Noorderarmee, die door het Parlement tegen de koninklijke armee in het veld werd gebracht, en onder zijn vader verrichtte Thomas F. zijn eerste wapenfeit als generaal der kavallerie; beiden behaalden in 1644 op de troepen van Karel I de bloedige overwinning van Marston Moor.
In 1645 werd Thomas F. zelf tot opperbevelhebber benoemd, en gemeenschappelijk met Cromwell verpletterde hij de koninklijke armee bij Naseby (14 Juni 1645), waarop de koning zich in de armen der Schotten wierp. Nadat Karel I door de schotsche troepen uitgeleverd was, werd F. benoemd tot bevelhebber der armee, die nog onder de wapenen zou blijven, en als zoodanig keerde hij zich nu tegen het Parlement, en zocht den ongelukkigen Karel I van het schavot te redden; doch Cromwell verijdelde dit, en werd 1650 zelf (in de plaats van F.) benoemd tot opperbevelhebber over de engelsch-iersche troepen, die ageeren moesten tegen Schotland, dat zich voor Karel II verklaard had. Na Cromwell's dood was F., door de plannen van Monk te bevorderen, behulpzaam om Karel II op den troon te herstellen; tot dat einde kwam hij met eene deputatie naar 'sGravenhage, om Karel II uit te noodigen de kroon te aanvaarden, en na de ontbinding van het Parlement ging E. stil leven op zijn landgoed, waar hij 12 Febr. 1671 stierf. Hij heeft Gedenkschriften nagelaten, die 1699 gedrukt zijn; hij heeft ook de uitgave van den Bijbel in vele talen bevorderd, en werd medegeteld onder de dichters en redenaars van zijnen tijd. (Eduard), engelsch dichter, van dezelfde familie als de vorige, leefde in het laatst der 16e eeuw, en stierf 1632.
