romeinsch patricisch geslacht, dat zeide af te stammen van Hercules en van Evander, en dat den naam F. aannam, omdat door een lid van dit geslacht de teelt van boonen (boon = faba) in Rome ingevoerd was. In de eerste plaats zijn van dit geslacht te vermelden de 306 Fabiussen, die 477 v.
Cbr. ten strijde tegen tegen Veji, en allen den heldendood vonden, zoodat er (naar luid der overlevering) slechts één mannelijk afstammeling van het geslacht F. overbleef, namelijk een knaapje dat in Rome was achtergebleven, omdat het nog te jong was om de wapenen te kunnen dragen. Door dit knaapje werd later het geslacht F. voortgeplant, en heeft aan Rome een aantal beroemde mannen geschonken, o. a.: Quintus F. Maximus Rullianus, bevelhebber der ruiterij onder dictator Papirius Cursor, 325 jaren v. Chr., ging zijne bevoegdheid te buiten door in des dictators afwezigheid eenen beslissenden slag aan de Samnieten te leveren, die daarbij 20,000 dooden op het slagveld achterlieten; in weerwil van deze schitterende overwinning scheelde het niet veel of de ongehoorzaamheid van F. werd door den dictator met den dood gestraft. Vervolgens was F. vijfmaal consul en tweemaal dictator. Hij overwon de Samnieten; evenzoo de Etrusken, die in één veldslag 60,000 man verloren. Door al zijne heldendaden verwierf F. den eernaam Maximus (d. i. de Zeer Groote), welke naam voortaan ook door de leden van zijn geslacht werd gevoerd. Een andere tak van het geslacht F. voerde den bijnaam Pictor (d. i. Schilder) naar F., die het schilderwerk had uitgevoerd in den 302 v. Chr. ingewijden tempel van Salus; een afstammeling van dezen F. was Quintus F. Pictor, de oudste romeinsche annalen-schrijver, die tijdens den tweeden punischen oorlog voor het eerst de geschiedenis van Rome te boek stelde.
Verder zijn te noemen: Quintus F. Verrucosus, bijgenaamd Cunctator (d. i. tijdwinner, aarzelaar), de eerste bekwame tegenstander, dien tlaunibal op zijnen zegevierenden krijgstocht ontmoette. Tusschen de jaren 233 en 209 v. Chr. bekleedde F. vijfmaal de waardigheid van consul en eens die van dictator (217 v. Chr.). Vooral gedurende de zes maanden van zijn dictatorschap maakte hij het Hannibal onuitstaanbaar door zijne aanhoudende misleidende krijgsbewegingen, waarbij hij steeds zorgvuldig eenen beslissenden slag ontweek. Nadat hij den van strijdlust brandenden Hannibal op die wijze lang genoeg afgemat had, wist hij hem geheel en al in te sluiten, en dacht hem nu te zullen dwingen zich over te geven op genade of ongenade; doch Hannibal redde zich door eene krijgslist uit dit gevaar. In 209 v. Chr. werd Tarentum door F. heroverd ; doch hij bezoedelde zijnen krijgsroem door zijne wreedheden. Lang verzette F. zich tegen het door Scipio ontworpen plan om den oorlog over te brengen naar Afrika; kort voor de verwezenlijking van dat plan stierf F. (205 v. Chr.).
Quintus F. .'Emiiianus, consul in 145 v. Chr., voerde met eenig krijgsgeluk oorlog tegen Viriathus.
Quintus F. Servilianus, die in den slag tegen Viriathus de nederlaag leed, teekende 144 v. Chr. een vernederend verdrag.
Quintus F. Maximus versloeg de Allobrogen in 122 v. Chr., en ontving deswege den eernaam Allobrogicus.
