d. i. de Dikke, bijnaam van verscheidene oud-romeinsche familiën. Onder de zeer velen, die dezen bijnaam droegen, verdienen vooral melding:
(Lucius Licinius), uitstekend romeinsch redenaar, geb. omstreeks het jaar 140 v. Chr., was de beroemdste regtsgeleerde en de bekwaamste redenaar van zijnen tijd. In 96 v. Chr. was hij consul, en stierf in 87 v. Chr.
(Marcus Licinius), bijgenaamd Dives, d. i. de rijke, geb. 115 v. Chr. In 71 v. Chr. benoemd tot pretor, maakte hij door eene beslissende overwinning een einde aan den oorlog met Spartacus. In 60 vormde hij met Pompejus en Cesar het eerste driemanschap, deed zich bekleeden met het stadhouderschap in Syrië en met het opperbevel in den oorlog tegen de Parthen. De veldtogt begop onder gelukkige voorteekenen. Babylon en Seleucia stonden gereed zich aan hem over te geven; maar den vijand tijd gegund hebbende zijne krachten te verzamelen, werd C. bij Carrhse geheel verslagen door Surenas, veldheer van Orodes, koning der Parthen, in het jaar 53 v. Chr. Dertig duizend Romeinen bleven op het slagveld, en zelfs C., die zich naar de tent van Surenas had begeven, om daar over den vrede te onderhandelen, werd op diens bevel ter dood gebragt.
