krijgsoverste en gunsteling van Alexander, wist ondanks zijne openhartigheid in de vriendschap van den vorst te blijven. Na den dood van den veroveraar nam hij deel aan het regeringsbeleid over het Westen, en voerde het bewind over Macedonië en Epyrus; hij hielp Antipater in den slag van Cranon (322), droeg bij tot den ondergang van Perdiccas, en sneuvelde (321 v.
Chr.) in eenen veldslag tegen Eumenes.
