(Fr. Claude Amour, marquis de), fransch generaal, geb. 9 Nov. 1739 op het kasteel Cluzel in Auvergne.lrad zeer jong in dienst, onderscheidde zich in den zevenjarigen oorlog, werd 1768 gouverneur van Guadeloupe, bij het uitbarsten van den oorlog met Engeland opperbevelhebber over al de fransche strijdkrachten in dc westelijke zeeën en luit.-generaal, en ontnam den Engelschen verscheidene eilanden.
In Frankrijk teruggekeerd, werd hij 1790 benoemd tot opperbevelhebber der armee van Maas, Saar en Moezel, en gaf als zoodanig blijken van veel geestkracht, om de militaire tucht te handhaven. In 1791 werd hij door Lodewijk XVI gekozen om diens vlugt te dekken; en toen de koning te Varennes werd aangehouden, rukte B. met het dragonder-regement Royal-Allemand aan, om hem te bevrijden, doch moest, onder een kogelregen van de republikeinen, met zijnen staf de vlugt nemen naar de oostenrijksche Nederlanden. In de nationale vergadering beschuldigd van hoogverraad, trad B. in dienst van Gustaaf III van Zweden; nadat deze vermoord was, diende B. onder den prins van Condé,bedankte voor het hem aangeboden opperbevel in de Vendee, nam de wijk naar Londen,en stierf daar 14 Nov. 1800. Zijne “Gedenkschriften over de fransche omwenteling” (oorspr. Engelsch Londen 1797, Fransch Parijs 1801) werpen veel licht over de gebeurtenissen van dien tijd.(L. J. A. de), zoon van den vorige, geb. 1769 op Martinique, was 1790 zijns vaders aide-de-camp. Na geëmigreerd te zijn in Frankrijk teruggekeerd 1802, trad hij in dienst derrepubliek,onderscheidde zich in Italië en in Spanje, sloeg (1810) met 1200 man bij Baza 5000 Spanjaarden op de vlugt, en was reeds brigade-generaal, toen hij wegens blindheid de dienst moest verlaten (1812); hij wijdde zich toen aan de letterkunde, waarin hij veel verdienstelijks leverde tot aan zijnen dood (Parijs 1850).—B. (René de), zoon van den vorige,als pair van Frankrijk gest. 1853, is gunstig bekend als schrijver van eene Histoire des dues de Guise.
