Knokkelkoorts, Dadelziekte, een acute infectieziekte, welke in Voor- en Achter-Indië, Egypte en andere deelen van Afrika, Noord- en Zuid-Amerika en West-Indië, nu eens sporadisch, dan weer epidemisch en dan over groote uitgestrektheden verbreid, voorkomt. De ziekte begint zelden met voorboden; meestal treedt zij plotseling op met koorts en koude rillingen, hevige pijn in een gewricht (vooral de knieën), die spoedig op andere gewrichten overspringt, pijn in hoofd, rug en hals.
Den tweeden dag vertoont zich een scharlaken rood uitslag, meestal eerst in het gelaat, dat tevens gezwollen is, dan over het geheele lichaam; dit kan reeds na eenige uren verdwijnen. Na 2—4 dagen verdwenen te zijn geweest, verheft de koorts zich dikwijls opnieuw, vergezeld van een jeukend uitslag, dat zich kan voordoen als blazen, puisten, of evenals het uitslag bij roodvonk en mazelen.Na weder 3—4 dagen eindigt ook deze aanval, en is de genezing dan meestal blijvend. Soms echter herhalen de aanvallen zich nog eenige malen, of de verschijnselen houden allengs op, terwijl een pijnlijke zwelling der gewrichten dikwerf nog weken lang aanhoudt en een toestand van gedruktheid, welken de zieke eerst langzaam overwint, achterblijft.
De ziekte is nauw verwant aan influenza. De sterfte is betrekkelijk gering. De behandeling is symptomatisch; in het begin werkt een afvoermiddel dikwijls gunstig.
