(Baesdorp). Voormalig poeldorpje en ambachtsheerlijkheid, thans niet meer dan een gehucht ten zuid-oosten van ’s-Heer-Arendskerke, gemeente Borsele, Zuid-Beveland; vóór de gemeentelijke herindeling op 1 januari 1970 gemeente ’s Heer-Abtskerke en Sinoutskerke (sedert 1815).
Wapen:
Het wapen van Baarsdorp komt op de wapenkaart in de Cronyk van Smallegange voor. Het is het wapen van het geslacht van Borssele van Baarsdorp, een jongere tak van de aloude familie en is dan ook een variatie op het familiewapen. Het werd in 1817 nog door de Hoge Raad van Adel als wapen van de gemeente Baarsdorp en Sinoutskerke bevestigd, hoewel deze gemeente al in 1815 was opgeheven.
Monumenten en geschiedenis.
De kerk van Baarsdorp, bekend als het kerkje van Jacoba van Beieren (oorspronkelijk slotkapel), is gesticht tussen 1232 en 1234; gesloopt in 1880. Enkele grafzerken liggen nu in de kerk van ’s-Heer-Arendskerke. Het kerkterrein en de nu nog aanwezige, in 1973-1974 volledig gerestaureerde kerkhofmuur maken sinds 1968 deel uit van een reservaat van de Stichting Het Zeeuwse Landschap. Tot dit beschermde monument behoren in een aangrenzend perceel een vluchtberg en een iets grotere kasteelberg (→ werf). Hier heeft het slot van de Heren van Baarsdorp gestaan. Het was een aanzienlijk gebouw met zware ronde torens; waarschijnlijk in het laatst van de 16e eeuw vernield.
Smallegange kende in zijn tijd, omstreeks 1690 nog iemand die het in bloei gezien had en die zich de naar de kapel gaande ridderstoet nog herinnerde. Jacoba van Beieren vertoefde er dikwijls in de tijd toen zij in Goes op het slot Oostende woonde.
LITERATUUR
C. Dekker, Zuid-Beveland. Utrecht Dresselhuis ab, Wandelingen. J.C. de Man, Vluchtbergen, 89-90. Loosjes, Zeeland in beeld. A. Smit, Twee miniatuurdorpjes. Stichting Het Zeeuwse Landschap, Jaarverslag 19731974.
