Vetstofwisseling is het geheel van processen, welke in het lichaam plaats vinden, waarbij de vetten een rol spelen.
Het lichaam neemt met het voedsel vetten op zoowel om als bouwstoffen voor de eigen weefsels te dienen als om te laten dienst doen als bron van warmte en energie. Hiertoe worden de voedingsvetten in het darmkanaal onder invloed van de galstoffen in een voor den darmwand opneembaren vorm gebracht. De zuivere vetten worden afgebroken tot glycerine en vetzuren, de vetachtige tot fosforzuur en vetzuren en resp. nog andere verbindingen als choline. Direct nadat de darmwand gepasseerd is, worden de vetten weer opgebouwd, waarbij de zuivere vetten als brandstof dienst doen en de vetachtige stoffen als bouwstoffen voor de weefsels. Is al het vet niet noodzakelijk voor de energie-behoefte van het lichaam, dan wordt het opgeslagen in de vetdepôts als het onderhuidsche bindweefsel.
Behalve voor de bovengenoemde doeleinden doen vetten ook dienst als dragers van vitaminen A, D en E. Deze vitaminen zijn in het vet oplosbaar en worden alleen in opgelosten toestand door den darmwand geresorbeerd. Indien onvoldoende vet in het voedsel aanwezig is, is het lichaam in staat uit koolhydraten en zelfs ook uit eiwit vet te vormen. Onze landbouwhuisdieren zooals het rund en het varken maken onder normale omstandigheden ook vet uit koolhydraten.
De dagelijksche behoefte aan vet schommelt voor den mensch tusschen 50 en 100 g per dag.
