Pekelen van voedingsmiddelen als groenten en vleesch geschiedt als middel om deze producten langer te kunnen bewaren. Hiertoe moeten deze producten gedurende eenige weken in een zoutoplossing van een betrekkelijk hoog gehalte bewaard worden. De aldus behandelde voedingsmiddelen verliezen hierdoor een groot gedeelte van hun vocht.
Soms wordt ter verhooging van de conserveerende werking een weinig salpeter en soms suiker aan de pekel toegevoegd.
Door het pekelen gaat de voedingswaarde achteruit, nl. een gedeelte van de stoffen, welke in opgelosten toestand waren, o.a. verschillende minerale bestanddeelen, gaat verloren. Om dit te voorkomen, heeft men het zg. snelpekelen ingevoerd, waarbij een bijna verzadigde zoutoplossing bv. in vleesch ingespoten wordt. Hiermede wordt echter niet hetzelfde gunstige resultaat verkregen wat houdbaarheid van het product betreft als met gewoon pekelen.
Vroeger werd het pekelen veel toegepast, omdat voedingsmiddelen toen niet zooals nu in koelhuizen etc. gedurende langen tijd bewaard kunnen worden. Ook heeft het zg. wecken het pekelen verdrongen.
