Al vroeg in de Amerikaanse koloniale geschiedenis zette een Doopsgezinde dominee, Elijah Graig, in Georgetown, Kentucky een distilleerketel neer waarin hij van maïs whiskey begon te stoken. Deze distilleerketel zou het eerste apparaat op dit gebied zijn geweest dat ooit Kentucky bereikte.
De dominee doopte zijn produkt Bourbon County Whiskey, naar de county van herkomst. Pas veel later werd Kentucky het onbetwiste centrum van de Amerikaanse whiskey-industrie.Tegenwoordig is meer dan de helft van de legale distilleerderijen gevestigd in Kentucky, dat dan ook veruit de grootste producent van Bourbon is gebleven. Toch is het alweer een hele tijd geleden dat de fabricage van whiskey zich ook buiten de grenzen van County Bourbon uitbreidde. De naam Bourbon mag volgens de Amerikaanse wet worden gebruikt voor alle whiskey die wordt gemaakt uit gegist graan, mits dat voor minstens 51% maïs is (het gebruik van andere graansoorten kan variëren, al geven maïs, rogge en mout het beste evenwicht). Verder mag het distilleren niet verder gaan dan tot 80° (in de praktijk is dat meestal tussen 62,5 en 70°), en de whiskey moet rijpen op nieuwe, gekooide eikehouten vaten. Een whiskey die onder dergelijke omstandigheden gedurende 2 jaar rijpt mag Straight Bourbon Whiskey worden genoemd als hij tenminste niet is versneden. Heeft men hem vermengd met andere Straight Bourbons, dan wordt hij ofwel Bourbon, ofwel Blended Straight Bourbon genoemd. In dit geval gaat het om een uitsluitend uit Bourbon samengesteld mengsel.
De Blended Bourbon (zonder het predikaat Straight) is een mengsel van Bourbon en andere distillaten en dat kan zowel whiskey als een neutrale graanalcohol zijn.
De Straight Bourbon is over het algemeen een droge, zachte en volle whiskey, terwijl de Blended Bourbon door toevoeging van neutrale alcohol lichter wordt gemaakt. De Straight Bourbon en de Blended Straight Bourbon zijn de whiskey-typen die in de Verenigde Staten het meest worden verkocht met ongeveer 3,5 miljoen hl, hetgeen neerkomt op zo’n 360 miljoen flessen per jaar. Deze whiskey’s worden vooral veel gedronken in het zuiden en het westen van de Verenigde Staten.
Wanneer de maïs is fijngemalen, gewogen en klaargemaakt voor het weken, vermengt men hem eerst met water dat door de sedimentaire kalksteen in dat gebied is gefilterd, waarna men het geheel verhit. Op dat moment voegt men er ook de andere ingrediënten aan toe, zoals de rogge of de mout. De gist (een soort azijn of zure wijn) heeft 5 dagen nodig om zich te ontwikkelen. Dan vermengt men hem met de graanmassa. Het geheel wordt daarna via koelingselementen in de gistkuipen gepompt, waar de gisting plaatsheeft bij een temperatuur van 21° C. Dit duurt een bepaalde tijd, waarbij men de gist met moutsuikers voedt.
Het gedeelte van het produkt dat boven komt wanneer de temperatuur stijgt wordt ‘new beer’ genoemd en afgeschuimd om apart te worden gedistilleerd. Dit ‘new beer’ kookt bij een lagere temperatuur dan alcohol, zodat de 2 elementen door verhitting van elkaar worden gescheiden. De nieuwe whiskey wordt dan weer in een ander vat gepompt en aangelengd met water, zodat het alcoholgehalte wordt teruggebracht. Vervolgens wordt de whiskey op vat gebracht om te rijpen in door de regering gecontroleerde opslagplaatsen. Elk half jaar worden zijn kenmerken getest en genoteerd. Alvorens men de whiskey op fles brengt vergelijkt men hem eerst met enige standaardmonsters van hetzelfde merk.
Daarna meet men nog eens zijn alcoholvolume in verband met de belasting. Ten slotte wordt hij gebotteld.
