Deze beantwoorden aan een gereglementeerde classificatie in verschillende streken van Frankrijk. In de hiërarchie van de Franse wijnen komen ze uit technisch oogpunt juist voor de minst verfijnde categorie wijnen, de dagelijkse consumptiewijnen (vins de consommation courante).
Het kwaliteitsniveau blijkt lager dan dat van de meeste VDQS-wijnen. Vins de pays worden gemaakt in met name genoemde gebieden met rassen en volgens bereidingsmethodes die door het ministerie van Landbouw zijn voorgeschreven en door de plaatselijke vereniging van verbouwers worden gecontroleerd. Ze dragen de naam van het pays waar ze worden geproduceerd, zoals bijvoorbeeld: Vins du pays des Vals d’Agly in de Pyrénées Orientales of Vins du pays de Haut-Rive in de Aude. De kwaliteit kan wisselend zijn, van aangenaam (maar nooit uitzonderlijk) tot ronduit arm. De grootste producent van vins de pays in Frankrijk is de streek Languedoc-Roussillon die meer dan 40 verschillende rassen produceert.Deze regionale wijnen hebben vaak een laag alcoholgehalte en zijn soms niet bestand tegen transport. Niettemin kunnen ze, jong en ter plaatse genuttigd, heel prettig zijn. Laten we als voorbeeld nemen een restaurant in Savoie dat de Roussette d’Apremont aanbeveelt, een vin du pays. Deze kleine witte wijn wordt door minstens 70% van de clientèle gedronken, en ze hebben gelijk. Datzelfde kan worden gezegd van een groot aantal kleine wijnen uit Anjou of de Jura, vooral in de omgeving van Arbois. Maar dezelfde wijnen zouden naarmate ze ouder worden of een lang transport moeten ondergaan teleurstellend zijn.
