Corbières is het laatste wijngaarddistrict van de provincie Languedoc waar de wijngaarden van Roussillon beginnen. De wijngaarden, die een oppervlakte beslaan van 15000 ha, strekken zich in het noorden uit van Narbonne tot de naburige vestingstad Carcassonne, en in het zuiden tot aan de noordelijke grens van de Roussillon.
In 1980 was de Corbières het meest uitgestrekte gebied in Frankrijk van de VDQS (vim délimités de qualité supérieure), dat 40% van de totale Franse produktie van VDQS-wijnen voor zijn rekening nam; er wordt jaarlijks ongeveer 600000 hl wijn geproduceerd, waarvan 95% rood, 4% rosé en 1% wit. Het gebied van de Corbières valt eigenlijk in 2 soorten wijngaardterrein uiteen: ten eerste de uitgestrekte laagvlakte ten noorden en ten westen van Narbonne, aan weerszijden van de Autoroute naar Carcassonne die verderop, in het zuiden, de armste wijnen van de hele streek geeft. Het gebied van de coteaux, ten zuiden en ten zuidwesten van Narbonne, heeft een lichtere grond en een koeler micro-klimaat dan de laagvlakte, waardoor zijn wijnen beter zijn. De rijke kleigrond van wijndorpen als Castelmaure, Cascastel, Tuchan, Bizanet, Embres-et-Castelmaure en Cucugnan levert volle wijnen met veel ‘body’ en een kwaliteit die heel wat boven de middelmaat, die doorgaans erg gewoontjes is, uitsteekt.Enkele van de betere wijndorpen hebben verwoede pogingen gedaan om, door tussenkomst van lagere landbouwoverheden, de kwaliteit van hun wijnen te verbeteren door de armste druiverassen (zoals de Aramond) te vervangen door andere, en door de aan de Carignan (die het meeste voorkomt) verwante soorten te perfectioneren. Experimenten die met betere, maar voor de Languedoc niet typische druiverassen werden uitgevoerd hebben op grote schaal aan de verbetering van de kwaliteit van de Corbièreswijnen bijgedragen. Goede resultaten werden er verkregen met de Syrah du Rhône, de Mourvèdre en de Merlot, die de wijnen aanzienlijk hebben verbeterd. Ook de macération carbonique, een methode om het aroma en de vinosité van wijnen te verhogen, heeft daar zijn aandeel in gehad.
Sommige dorpen hebben subsidie van de regering gekregen om hun produktieen wijnbereidingsmethodes te verbeteren. Enkele van die verbeteringen zijn de hergroepering van niet bij elkaar passende wijngaardpercelen, om door middel van een zo groot mogelijke mechanisering zo efficiënt mogelijk te kunnen werken, betere apparatuur en kuipmethodes.
Een andere ontwikkeling die bezig is het profiel van de Corbières te veranderen is de toename van het aantal kleine wijngoederen, bestuurd door wijnbouwers die van de Corbièreswijnen hoge kwaliteitswijnen wensen te maken. Een beperkte oogst, een uiterst vakkundige bereiding en, in enkele zeldzame gevallen, een rijping op fust hebben gezorgd voor de produktie van een niet gering aantal wijnen die een opmerkelijke ‘body’ en fruitigheid bezitten. Van de beste domaines noemen we hier Château-Beauregard, Domaine Fontsainte, Domaine des Ollieux, Domaine SaintMaurice, Domaine Montjoie, Domaine de Villemajou, Domaine de la Voulte, le Prieuré de Saint-Amand, Château des Palais, Château de Cabriac, Domaine Saint-Joseph en Domaine de Cicéron.
