De geschiedenis van Champagne Henriot start in 1808. Daarvoor zaten de Henriots in de voor Reims traditionele wolindustrie en waren ze zijdelings betrokken bij de ontluikende champagnehandel.
In 1851 trouwde Amélie Henriot met Charles Heidsieck. Zij wist haar broer, Ernest Henriot, te bewegen om het familiebedrijf op te laten gaan in Champagne Charles Heidsieck. Het liep echter al snel helemaal fout en in 1860 volgde het faillissement. De samenwerking werd opgezegd en Champagne Henriot startte opnieuw. Maar het waren moeilijke tijden. De val van het Tweede Keizerrijk, de Frans-Duitse oorlog, de phylloxera en... een investering in Rusland brachten de familie aan de rand van de afgrond. Aan het begin van de 20e eeuw, 100 jaar na de start, stelde Henriot nog niets voor en na de Eerste Wereldoorlog zo mogelijk nog minder.
Pas na al deze ellende was Etienne Henriot in staat het huis inhoud te geven. Henriot kon de nodige wijngaarden kopen en uiteindelijk was er een bezit van rond 110 hectaren met een gemiddelde waardering van 96 procent. Daarvan lag 75 hectaren in de Côte des Blancs en de rest in de Montagne de Reims. Dit bezit in aanmerking genomen, is het niet verwonderlijk dat Henriot in het verleden prachtige champagnes heeft geproduceerd en dat het aandeel chardonnay daarin altijd bovengemiddeld is geweest.
In 1976 kocht Henriot - wat een ironie - Charles Heidsieck. Midden jaren tachtig ging Charles Heidsieck over in handen van Rémy Martin en Veuve Clicquot Ponsardin nam Henriot over. Door de inbreng van wijngaarden en voorraden werd de directeur van Henriot, Joseph Henriot, met 11 procent van de aandelen in één klap grootaandeelhouder van Veuve Clicquot en werd prompt ook de nieuwe directeur. Het merk Henriot bleef bestaan, ook toen Veuve Clicquot op haar beurt werd opgeslokt door Louis Vuitton-Moët-Hennessy en Henriot dus ook in het portfolio van deze gigant belandde. In 1994 kocht Joseph Henriot het champagnehuis dat zijn familienaam draagt, terug. Champagne Henriot verliet het conglomeraat van LVMH en is weer onafhankelijk en floreert en glorieert.
Zoon Stanislas is de directeur, maar vader Joseph Henriot, van 1936, speelt nog een belangrijke rol - hij is directeur van de Groep Henriot.
De redelijk geniale Joseph Henriot zou graag zien dat Henriot figureert in het rijtje van Roederer, Krug, Bollinger en nog enkele producenten die champagnes met karakter, met een eigen stijl produceren. Voor Joseph Henriot is champagne niet alleen elegant, maar eveneens - en dat is anders dan bij voornoemde drie - licht en lichtvoetig. En ook vineus. Daarvoor, aldus Joseph Henriot, heb je de beste druiven van de beste wijngaarden nodig en vooral veel chardonnay - naar zijn mening de beste variëteit. Joseph Henriot wil geen pinot meunier in zijn champagnes. 'Pinot meunier geeft zware, logge wijnen die snel over de kop gaan.' In Champagne Henriot zit altijd minstens 50 procent chardonnay en de pinot noir is er om de cuvée te completeren, zegt Henriot. Het gemiddelde van de échelle des crus van de wijngaarden waar de druiven vandaan komen is 96 procent. Champagne Henriot bezit zelf 80 hectaren en pacht daarnaast nog eens 25 hectaren. Zodoende is Henriot in hoge mate zelfvoorzienend. Er hoeft maar fruit van zo’n 20 hectaren te worden bijgekocht om op jaarbasis zo'n 1,5 miljoen flessen te kunnen produceren.
Er is een voorraad van vijf keer de jaaromzet en die ligt in de 4 hectaren crayères, de schitterende, door Galliërs en Romeinen uitgehouwen kalkgroeven onder het centrum van Reims.
De Henriot Brut Souverain bestaat echter uit 60 procent pinot noir en 40 procent chardonnay. In de compositie zit gemiddeld circa 35 procent vins de réserve van verscheidene jaren - soms van wel zeven, acht jaar oud. Daardoor kan de dosage aan de lage kant blijven. Zo’n lage dosage hoort ook wel bij de pure en wat strenge stijl van het huis. Er is een heerlijke, energieke Blanc Souverain, een blanc de blancs van vooral Mesnil, Oger en Chouilly met 40 procent vins de réserve. En er is een prima Brut Rosé en Brut Millésimé - de laatste is nu de krachtige en complexe 1998, samengesteld uit fiftyfifty chardonnay en pinot noir. Maar het meeste applaus gaat toch naar de cuvée de prestige millésimé. De naam van deze prestigechampagne is een aantal jaren geleden noodgedwongen veranderd. De naam Cuvée Baccarat behoort toe aan een kristalfabriek en daarom spreken we nu van de Cuvée des Enchanteleurs. Een schitterende wijn, samengesteld uit 55 procent chardonnay en 45 procent pinot noir. Nog niet lang geleden is de grandioze 1995 van deze luxe wijn op de markt gekomen, nadat lange tijd de 1990 en 1989 furore maakten.
In 1995 werd Joseph Henriot door het Franse wijntijdschrift 'La Revue du vin de France' uitgeroepen tot l'homme de l'année, welke verkiezing ook veel te maken had met de acquisitie c.q. redding door Henriot van het bourgognehuis Bouchard Père & Fils in het voorjaar van 1995. In 1998 heeft Henriot eveneens de belangrijke chablisproducent William Fèvre overgenomen - en sindsdien weer glans gegeven.
