De weg, de waarheid en het leven, omschrijving van God of van het ware (christelijke) geloof; (fig., ironisch) volmaakt persoon; de enig mogelijke opvatting of handelwijze. Jezus bereidde zijn discipelen voor op zijn naderende dood en zei hun dat hij heen zou gaan om ervoor te zorgen dat zij zich later bij hem zouden kunnen voegen. ‘Toen zei Tomas: “Wij weten niet eens waar u naartoe gaat, Heer, hoe zouden we dan de weg daarheen kunnen weten?” Jezus zei: “Ik ben de weg, de waarheid en he...
Weg - 'weg zijn': met de bal aan de voet wegsprinten in de richting van het doel. Men is dus weg voor zijn tegenstanders. 'De weg kruisen': plotseling tussen de tegenstander en de bal gaan lopen. Wordt beschouwd als obstructie.
In het bezit van de tegenpartij. In uitdrukkingen als ‘er zijn twee azen weg’ (wat op weg naar slem door azenvragen aan het licht kan komen).
(de; -en) AL - smalle strook grond in een landschap, gebruikt en geschikt gemaakt voor het verkeer, de verbinding van de ene plaats tot de andere: (wedstrijd) op de weg; reuzen van de weg, wielrenners. → baan
weg - bijwoord, zelfstandig naamwoord 1. wat je niet meer kunt vinden ♢ ik heb overal gezocht maar mijn pen is weg 1. dat is nooit weg! [dat komt later wel van pas] 2. er verrukt van zijn, het prachtig vinden ♢ ik ben weg van die gebloemde gordijnen 3. ...
-weg - Achtervoegsel 1. ter vorming van bijwoorden die betrekking hebben op de door het eerste lid genoemde wijze b.v. gaandeweg
Weg - De erfdienstbaarheid van voetpad geeft het recht om te voet over het bezwaarde erf te gaan, die van rijpad of dreef om daarover te paard te rijden of beesten te drijven, die van weg om er met een wagen, een rijtuig, enz. over te rijden. Indien de breedte van het voetpad, van de dreef, of van den weg niet bij den titel van vestiging is bepaald, wordt zij geregeld overeenkomstig de bijzondere verordeningen of plaatsel. gebruiken. Onder de erfd. van rijpad of dreef is die van voetpad, onder d...