Wat is de betekenis van Weg?

Het begrip weg heeft 8 verschillende betekenissen: 1) grondstrook voor verkeer. strook grond van zekere, vaak aanzienlijke lengte die men gebruikt voor verkeer van personen en voertuigen en die men daartoe meestal effent en voorziet van een harde bovenlaag. 2) route. route die iemand of iets volgt of moet volgen om ergens te komen; t...

weg - bijwoord, zelfstandig naamwoord 1. wat je niet meer kunt vinden ♢ ik heb overal gezocht maar mijn pen is weg 1. dat is nooit weg! [dat komt later wel van pas] 2. er ver...

Verkeersweg op verharde ondergrond, behalve spoorwegen en start- en landingsbanen, toegankelijk voor het openbaar verkeer en hoofdzakelijk bestemd voor motorvoertuigen voor het wegverkeer. Bron: Eurostat manual.

Weg - 'weg zijn': met de bal aan de voet wegsprinten in de richting van het doel. Men is dus weg voor zijn tegenstanders. 'De weg kruisen': plotseling tussen de tegenstander en de bal gaan lopen. Wordt beschouwd als obstructie.

(de; -en) AL - smalle strook grond in een landschap, gebruikt en geschikt gemaakt voor het verkeer, de verbinding van de ene plaats tot de andere: (wedstrijd) op de weg; reuzen van de weg, wielrenners. → baan

De weg, de waarheid en het leven, omschrijving van God of van het ware (christelijke) geloof; (fig., ironisch) volmaakt persoon; de enig mogelijke opvatting of handelwijze. Jezus bereidde zijn discipelen voor op zijn naderende dood en zei hun dat hij heen zou gaan om ervoor te zorgen dat zij zich later bij hem zouden kunnen voegen. ‘Toen zei Tomas:...

In het bezit van de tegenpartij. In uitdrukkingen als ‘er zijn twee azen weg’ (wat op weg naar slem door azenvragen aan het licht kan komen).

de - van alle vlees gaan, zie vlees.

In een Gentse tekst, Statuten en ledenlijst van de broederschap van Sint-Jacob [1270] komt de volgende zin voor: “deze goede liede die hir ghecoren sijn ebben ghesworen bi haren weghe die si sancte Jacobs daden in galissien.” De eedformule zweren bi haren weghe enz. betekent ‘bij de pelgrimstocht die zij ondernamen n...

In de wegenbouwkunde wordt een weg gedefinieerd als een strook grond ingericht voor het berijden met voertuigen. Ter geruststelling wordt er dan wel aan toegevoegd dat bij weinig verkeer de natuurlijke grondslag voldoende sterk is om het verkeer te dragen. Voorts wordt gesteld dat een weg bijna altijd ‘gebaand’ zal moeten worden, d.w.z....

m. (-en), 1. gebaande strook in het terrein ten behoeve van landverkeer, de verbinding van de ene plaats tot de andere (e): een aanleggen; een holle —, die veel lager is dan de grond aan weerskanten, ravijn; een bedekte —, waar men tegen het vuur van de vijand is beschut; (zegsw.) dat is zo oud als de naar Kralingen, de — naar Rom...

van de Stad naar het Oosten, liep over Harkstede, Scharmer, Slochteren, Scheemda en Finsterwolde naar Leer. Deze oude weg is nog duidelijk te herkennen, vlak ten O. van de kerk van Slochteren; het land waarover hij liep heet nog altijd de Olle Weg, ofschoon 't nu bouwland is. Zie ook 't Hemeltje.

1. s., wei, pl. wegen; dyk, paed (it); — die alleen des zomers bruikbaar is, simmerdyk, -wei; onverharde —, modderdyk; doorlopende —, trochwei, -dyk; de — op, de dyk út; op —, op ’en paed; op — gaan, de stap sette, jin ôfjaen; op &mdash...

m. (-en), 1. (concr.) smalle strook grond in een landschap, gebruikt en geschikt gemaakt voor het verkeer, de verbinding van de ene plaats tot de andere: een weg aanleggen ; gebaande wegen; de weg naar Delft; een brede, een smalle, een drukke, een geasfalteerde weg; een weg met bomen; vgl. straat-, spoorweg; — d...

langgestrekte terreinstrook, bestemd en geschikt voor het verkeer. De oudste w. zijn ontstaan door het gebruik door dit verkeer zelf (voetpaden, karresporen), dat de vegetatie over deze strooken vernietigde en de bovenlaag van den grond min of meer verhardde door samenpersing. Reeds spoedig evenwel werden speciale kunstmiddelen tot verbetering van...

Weg - De erfdienstbaarheid van voetpad geeft het recht om te voet over het bezwaarde erf te gaan, die van rijpad of dreef om daarover te paard te rijden of beesten te drijven, die van weg om er met een wagen, een rijtuig, enz. over te rijden. Indien de breedte van het voetpad, van de dreef, of van den weg niet bij den titel van vestiging is bepaald...

zie Baan, zie Gang.

Het begrip weg heeft 4 verschillende betekenissen: 1. weg - WEG - m. (-en), pad , gebaand gedeelte gronds (geschikt om beloopen of bereden te worden); inz. tot verbinding van twee plaatsen : groote, gebaande weg; de weg naar Delft; — een holle weg, weg die veel lager is dan de grond aan weerskanten, ravijn; — een bedekte weg, waar men...