Wat is de betekenis van stug?

stug - Bijvoeglijk naamwoord 1. weinig meegevend, weerbarstig ♢ Het valt niet mee die stugge vacht te borstelen. 2. weinig waarschijnlijk, niet te geloven ♢ Dat lijkt me echt stug. 3. (met name van personen) stijf, niet tegemoetkomend, stuurs ...

stug - bijvoeglijk naamwoord, bijwoord 1. wat je bijna niet kunt geloven ♢ dat hij het kanaal is overgezwommen, lijkt mij een stug verhaal 2. moeilijk te bewerken, moeilijk te buigen ♢ dit leer is zó stug, da...

styf, stroef; onbuigsaam; stuurs, onvriendelik.

adj. & adv., steech, steuch, stjûch, stoef, stroef, stiif, stymsk; hij is een — man, hy is stiif yn ’e rêch; (v. grond, hout), wreed; (v. haar), stribb(el)ich.

...

bn. bw. (-ger, -st), 1. moeilijk te bewegen of zich bewegende, onbuigzaam; ook fig.: zijn stugge nek; 2. (van stoffen) stijf, weinig buigzaam, moeilijk te bewerken: stugge kaas; stug leer; stugge verf, die onvoldoende vloeit; — stugge metselspecie, die zich niet gemakkelijk laat uitstrijken; — stugg...

I. stugger, stugst, bn. (1 stijf, moeielijk te bewegen of te buigen, hard, onbuigzaam, ook fig.; 2 van stoffen en voorwerpen: stijf, weinig buigzaam, weerbarstig, moeielijk te bewerken; 3 weer: ongunstig; 4 van personen: stijf-onvriendelijk, niet meegaande, niet tegemoetkomend, stuurs; 5 blijk gevende van een stug karakter, stugge gemoedsstemming;...

(stuch) bn. en bw. (-ger, -st) 1. stijf, onbuigzaam: -ge haren; leder. → nek. Tgst. smijdig. 2. moeilijk te bewerken: hout. 3. ongunstig: weer. 4. niet meegaand in de omgang, weerbarstig, terugstotend: een mens; wat een karakter! een -ge ziel; antwoorden. Syn. → bars. 5. blijk gevend van een stug karakter of een stugge gemoedsstemming...

bn. en bw. (-ger, -st), 1. moeilijk te bewegen of zich bewegend, onbuigzaam; (ook fig.) zijn stugge nek; moeilijk te bewerken; stugge grond, koude, vochtige, stijve grond; — hout; 2. (als karaktereigenschap) weerbarstig, niet gemakkelijk in de omgang; 3. (handel) niet vlot, niet willig; 4. stevig, flink: hij loopt — door.