Wat is de betekenis van schitteren?

schitteren - regelmatig werkwoord uitspraak: schit-te-ren 1. felle lichtjes uitstralen die bewegen ♢ de diamant schitterde in de zon 2. opvallen en bewonderd worden ♢ ze schitterde weer op het f...

v., skitterje, blinke, glinsterje, flim(m)erje, glânz(g)je, bylkje, gleonje, brilje, brille, bleakerje, gloarje, flikkerje, giselje, fjurkje, strielje.

...

(schitterde, heeft geschitterd), 1. een sterk, beweeglijk licht verspreiden of zich als zodanig vertonen: de zon schitterde mij in de ogen; het gepoetste koperwerk schittert u tegen; zijn ogen schitteren van pleizier; 2. (techn.) een korte tijd zeer hel schijnen; 3. (fig.) luister bezitten, uitblinken: door schoonheid, geest...

schitterde, h. geschitterd (1 hel en beweeglijk licht uitstralen; hel glanzen; als technische term: een korte tijd hel schijnen; 2 oneig. luister bezitten, uitblinken): 1. de sterren schitteren; de gouden bril schitterde; het schitterend licht van loodsvaartuigen; het theeblad schitterde van zilver; 2. zijn zucht om ie schitteren; schitteren door z...

('schittərən) (schitterde, heeft geschitterd) 1.glanzen : -de sterren; -de gloeilampjes; ogen, waarvóór een gouden bril schitterde; zijn ogen schitterden; -d licht; een teeblad, -d van zilver; een -de verlichting. Syn. → blinken. 2. luister bezitten, uitblinken : zijn zucht was te -; in de wereld; door zijn verstand; door z...

(schitterde, heeft geschitterd), 1. een sterk, beweeglijk licht verspreiden of zich als zodanig vertonen: zijn ogen schitteren van plezier; 2. een korte tijd zeer hel schijnen; 3. (fig.) luister bezitten, uitblinken: door schoonheid, verstand schitteren, schitteren door afwezigheid, opvallen door ergens niet aanwezig te zijn.

(een echt Ned. woord), frequ. van schieten en bet. eig.: schielijk en met volle kracht losbarsten van tonen, ook van licht; vgl. schateren, schetteren, dit laatste vroeger ook van licht: ,,die de deughd doet glinsteren en tot in den hemel schetteren".

...