pas, van pas zijnde
bn. en bw., 1. van pas zijnde, juist zo groot als het zijn moet; thans m.n. als predik. bep. (met vw. niet aaneengeschreven): pas, van pas zijnde maken, pas, van pas zijnde slijpen; waterpas: die drempel is nog niet pas, van pas zijnde; dat hout staat pas.
