Wat is de betekenis van gein?

(1827) (vaak in de verkleinvorm: geintje) (inf.) grap; plezier; lol. Vgl. gebbetje*. • Loop heen, vlegel! Schei uit met geintjes maken, en zeg waar hij is. (De Nieuwe Gids. Jaargang 3. 1888) • ’k Heb ’r gijn in, reusachtig! (Herman Heijermans: Ghetto. 1898) • Gein, (toon.), joodsche volkstaal, aardigheid, geestigheid, l...

gein - Zelfstandignaamwoord 1. (Jiddisch-Hebreeuws) plezier, lol ♢ Zij hadden een heleboel gein met elkaar. ♢ Ze hadden er hun ‘gein’ in hem te treiteren. Woordherkomst Herkomst: Jiddisj Verwante begrippen geintje, ongein

lol, leukheid; grap, aardigheid; plezier In 1827 voor het eerst opgetekend, in een brief, in de verkleinvorm geintje. Vervolgens in 1896 opgenomen in de Woordenschat van De Beer en Laurillard. Zij voorzien gein van het label ‘tooneeltaal’ en geven als toelichting: ‘Joodsche volkstaal, aardigheid, geestigheid, liefheid.’ In 1906...

gein - zelfstandig naamwoord 1. wat je leuk vindt ♢ wij hebben altijd veel gein samen 1. gein trappen [plezier maken] 2. voor de gein [voor de...

(< Jidd. chein, charme < Hebr. chén, lieftalligheid, gunst), 1. charme, bevalligheid: Pl. Amst.; zonder gein of krijn, kraak noch smaak: LUITZEN 58; 2. grap, aardigheid: Met die gein zou jouw koek in zijn schrokmaag belanden. Als je stennis maakt, beukenootjes op de koop toe, SMIS2 9; 3. pret, plezier, lol: Zoo ware de vrouwe in vroege...

1. geinig, geintje overgegaan in het ndl.; van Jiddisch chein enzie zie aldaar; 2. gaan; Nieuwhoogduits gehen.

(Barg.) pret, pleizier; geintjes: grappen, lolletjes

pret; plezier. Ik had mijn grootste gein in die ouwe. Ook: gunst; genegenheid, enz.; leuk.

(Hebr.) pret, plezier.