Wat is de betekenis van eind?

eind - Zelfstandignaamwoord 1. een afstand van beperkte lengte ♢ Hij liep een eind en keerde dan weer terug. 2. daar waar iets ophoudt, het uiterste deel van iets ♢ Het eind van het boek was heel spannend. 3. het moment dat iets ophoudt ...

eind - zelfstandig naamwoord 1. het laatste gedeelte van iets ♢ aan het eind van de film komt alles goed 1. hij maakt een eind aan het gesprek [hij beëindigt het] 2. hij maakt e...

eind - 1°. In de verb. op het lopen, op punt van bevallen staan. En als gy niet te Werken hebt, ... daar moet evenwel een Luurmand zijn, U Vrouwtje loopt op ’t end, O.-Ind. Wellekomst-drinker, 12 [z.j.].2°. Het achterste; mannelijk lid. In het herentoiletopschrift: ‘Uier komt een ieder aan zijn end'. Ook vermeld in KILIAEN.

sien end; ten om.

s.n., ein (it), eintsje (it), stik (it); een heel — lopen, in hiele toffel, opdrift; aan het kortste — trekken, yn ’e weach sliepe.

...

o. (-en), zie EINDE.

ook einde, end, o. e(i)nden; in het alg. in abstracte bet. eind(e), in concrete end (1 plaats, waar iets ophoudt; 2 het uiterste of meest verwijderde gedeelte v. e. zaak; 3 een van de, het verst van het midden gelegen, zijden of delen; kant, zijde; 4 overgebleven stuk; 5 stuk[je] van beperkte lengte; 6 afloop, besluit; slot; 7 doel, oogmerk, in ver...

(eint) o. (-en) einde.