Wat is de betekenis van Einde?

2024-04-19
Nederlandstalige WikiWoordenboek

Wiktionary (2019)

einde

einde - Zelfstandignaamwoord 1. het punt in ruimte of tijd waar iets ophoudt Aan het einde van de straat wacht er iemand op me. Uitdrukkingen en gezegden ♦ ten einde raad zijn niet meer weten wat je moet doen ...

2024-04-19
Bijbels Lexicon

Karina van Dalen-Oskam & Marijke Mooijaart (2017)

Einde

Het einde of de einden der aarde, wereld, de verste uithoeken van de aarde. ‘Keer terug naar mij en laat je redden, ook jullie aan de einden der aarde; want ik ben God, er is geen ander’ (Jesaja 45:22, NBV). In de oude voorstelling van de aarde als een begrensd oppervlak was het einde der aarde het meest afgelegen gebied van de aarde. Het werd geno...

2024-04-19
Muiswerk Educatief

Muiswerk Educatief (2017)

einde

einde - zelfstandig naamwoord uitspraak: ein-de 1. het laatste gedeelte van iets ♢ dat was het einde van een mooie avond Zelfstandig naamwoord: ein-de het einde de eindes Syno...

2024-04-19
Mokums woordenboek

Ditte Simons en Hans Heestermans (2014)

einde

in: over mijn, je einde (ter versterking van het beweerde) geweldig!; verdomd!: Schelden doe je allemaal! Ik heb het ook gedaan, toen ik . met een kalle ging! Over je einde wat een vrouw was dat, RALEIGH 8; Parooll.

2024-04-19
Recht voor z'n raap

Rouke G. Broersma (1970)

Einde

1. voorvoegsel: zeer goed, bijv. eindemuziek; 2. het einde; dat is het (absolute) einde: dat is iets heel bijzonders.

2024-04-19
Zuid-afrikaans woordenboek

H.J. Terblanche - M.A., D. Litt

einde

sien ook end; punt of grens waar iets ophou of eindig; slot; dood; uitslag; oogmerk.

2024-04-19
Frysk Wurdboek (Friesch woordenboek)

Fa. A.J. Osinga (1952)

Einde

s.n., ein (de), ein(tsje)bislút (it) útein (it), útsetter; tenraad zijn jins rie to’n ein, oan ein wêze, der mei oan wêze, forlegen wêze; ergens een aan maken, earne in ein oan breidzje; de zaak is tot een goedgebracht, de hoas is ô...

2024-04-19
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Einde

o. (-n), I. m. betr. tot plaats of ruimte. 1. plaats waar iets eindigt, ophoudt, begrenzing (ook grensvlak) tegenovergesteld aan het begin: aan het einde der baan ; het einde van een weg; —een band, riem zonder eind, waarvan de uiteinden aan elkaar verbonden zijn (en die aldus over rollen of schijven loopt); papier zonder eind; — het e...

Wil je toegang tot alle 15 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2024-04-19
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

einde

o. einden; zie eind.