Wat is de betekenis van BAANTJE?

1) (1858) (Barg.) dobbelpartij. • 'Een baantje gooien'. … maar die vervloekte ossenpooten (dobbelsteenen) waren de oorzaak, dat ik aan Pampje 125 soven (gulden) verloor in een baantje (dobbelpartij), zoo als men ze alleen te Hoorn maken kon. (Conrad Jacobus Nicolaüs Nieuwenhuis: Mijn verblijf in de gemeenschappelijke...

baantje - Zelfstandignaamwoord 1. verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord baan

o. (-s), 1. kleine baan; baantje glijden, rijden, zie BAAN, 3. 2. betrekking, werkkring (thans ook wel baan): hij heeft een goed, prettig baantje; een lastig, een onaangenaam baantje; een smerig, een vet, een voordelig baantje; iem. aan een baantje helpen; hij jaagt naar allerlei baantjes; oneig.: ook een lekk...

o. baantjes (gemakkelijk postje, betrekking; stud. functie in een vereniging): ir. ‘t is me een baantje, een lekker baantje in toepassing op onaangename werkzaamheden.

(‘ba:ntjə) o. (~s) gemakkelijke betrekking, werkkring met goed salaris : een goed hebben; ’t is me een / een lekker -! in toepassing op het redderen van onaangename zaken. Syn. → ambt.

o. (-s), 1. kleine baan; Baantje glijden, rijden; 2. betrekking, werkkring: hij heeft een goed, prettig Baantje; een lastig, een onaangenaam Baantje; hij jaagt naar allerlei baantjes; oneig.: ook een lekker -!, gezegd van onaangename werkzaamheden of het redderen van onaangename zaken.

o. (-s), baantje glijden; baantje rijden, zie BAAN; — betrekking, werkkring hij heeft een goed, prettig baantje; een lastig, een onaangenaam baantje; een smerig, een vet, een voordeelig baantje; iem. aan een baantje helpen; iem. een baantje bezorgen; hij jaagt naar allerlei baantjes; hij heeft verschillende eerebaantjes; — dat is me he...

zie Ambt.