1. (plantk.) Bij vele planten (b.v. Gramineae en Umbelliferae) vindt men holle stengels.
Dit is een gevolg van het feit, dat er in het binnenste merg van de groeiende stengel scheuren en spleten optreden, die tot een centrale holte versmelten. De cellen van het centrale parenchym zijn zeer dunwandig en daardoor voorbestemd voor deze holtevorming.2.(dierk.) De holte, die zich bij de lange beenderen (beenderen van de ledematen) binnen het spongieuze been bevindt (z. Histologie).