1. (Ned.) Het geheel van rechtsregels betreffende de regeling van arbeidsvoorwaarden en al wat daarmede verband houdt. Hiertoe behoren: de bepalingen betreffende het arbeidscontract in het B.W., het toezicht op de veiligheid van de arbeid (Arbeidswet), de sociale wetgeving (Ongevallenwet, Land- en Tuinbouwongevallenwet, Invaliditeitswet, Ouderdomswet, Werkloosheidswet, Ziektewet), de loonregelingen, de arbeidsbemiddeling, de ontslagregeling.
2. (België) Het arbeidsrecht maakt in België het voorwerp uit van een complex van wetten, die in drie groepen kunnen worden ingedeeld:
a) die welke betrekking hebben op de reglementering van het loon en op de arbeidscontracten;
b) die welke betrekking hebben op de reglementering van de arbeid (o.m. de wet op de Zondagsrust; de wet op de arbeidsduur; de wet op de tewerkstelling van vrouwen en van kinderen). Deze wellen zijn in principe niet van toepassing op de landarbeiders;
c) die welke betrekking hebben op de sociale voorzorg (o.m. de wet op de arbeidsongevallen; de wet op de ouderdomspensioenen; de wet op de gezinsvergoedingen; de wet op de verzekering tegen ziekte en invaliditeit; de wet op de betaalde verlofdagen; de wet op de verzekering tegen onvrijwillige werkloosheid). Meestal zijn deze wetten van toepassing op de landarbeiders.
