Navel (met een wsch. op volksetymologie berustende vervorming van navel tot nagel). - Daarnaast ook nagelband m., -en, navelband(je).
‘Je verbergt iets, niet waar?’ ‘Ja,’ zei Pierre. ‘Wat is het?’ Pierre boog zich naar hem toe en fluisterde: ‘Mijn navelbuik.’ ‘O, loop voort!’ zei de kolonel, terwijl hij zich woedend omdraaide, BERKHOF 1962, 98.
