(1969) (inf.) een orgasme krijgen; klaarkomen. .In zeldzame gevallen ook van vrouwen gezegd (zie citaat Roos Schlikker, 2017). Kijk ook onder kruit*.
• Ze grijpt me bij de schouders, rammelt me door elkaar, zoent me dan wild, klampt zich met haar hele lichaam aan me vast. Ik heb mijn kruit die middag al verschoten, maar zo'n omhelzing zou een dode weer tot leven wekken. (Johan Fabricius: Wittebroodsweken met mama. 1969)
• (Geïllustreerde Encyclopedie van de Sexualiteit. Ned. vertaling van The Visual Dictionary of Sex. H.J.W. Becht-Amsterdam. 1977-1980. Woordenlijst p. 126)
• Wat presteerden die andere jongens? Konden die ook, net als ik, zonder hun kruit voortijdig te verschieten, een vrouw tijdens één liefdesrit drie maal achtereen de liefdesroes schenken? (Gerard Reve: Oud en eenzaam. 1978)
• Twiggy! Dagelijks verschoot ik op mijn eenzaam jongensledikant mijn kruit ter ere van haar. (Boudewijn Büch: De tietloze pracht, opgenomen in de bundel Rose verhalen. 1981)
• Een man moet oppassen dat hij zijn kruit niet verschiet als hij het later die dag nog nodig heeft. Bij een vrouw werkt het andersom. Hoe vaker ze het doet, hoe meer zin ze krijgt. (Lydia Rood: Zij haar zin. 1996)
• (M.A. van den Broek: Erotisch spreekwoordenboek. 2002)
• Na zijn kruit te hebben verschoten, blijft de Noorse man doodleuk met een ferme erectie rondlopen. (HP/De Tijd, 16/07/2010)
• Hij schrijft uitvoerig en enthousiast over de luxehoer Kuchuc-Hanem in Egypte, bij wie hij wel vijfmaal zijn kruit verschiet en door wie hij zich drie keer laat pijpen. (Bart Van Loo: O Vermiljoenen Spleet! Seks, ertiek en literatuur. 2010)
• Kut… ik heb vannacht al mijn kruit bij Tess verschoten en seks met Sabine is het laatste waar ik nu op zit te wachten. (Jeroen Guliker: Harde noten. 2017)
• Ze opende haar ogen. Haar vingers waren nat. Zie je dat ze zin had. Niet haar kruit verschieten nu, want dan zou Joris er niets meer aan hebben. En zijzelf ook niet. (Roos Schlikker: Huisje boompje beest. 2017)
• Het kwam zelfs voor dat de klant na afloop boos was – op zichzelf, omdat hij geen weerstand had kunnen bieden aan de behandeling terwijl hij nog allerlei andere stadia had willen doorlopen; op haar, omdat zij hem zo snel zijn kruit had laten verschieten. (Maan Leo: De tussenpersoon. 2018)
• Moeder stuift op. ‘Bah, kerels, gelijk hete hanen, staan altijd klaar!’
‘Laat mij erbuiten, wil je!’
‘Je moest het eens wagen, ik legde de pook in je nek.’
Vader beantwoordde haar woorden met een schaterende lach. ‘Mens, waar maak je je druk om, ik heb mijn beste kruit allang verschoten.’ (Catalijn Claes: Geleende tijd. 2019)
