(1984) (scheldw.) kansarm kind; maatschappelijk minder bedeeld kind. Gesignaleerd door o.a. Robert-Henk Zuidinga (in Onze Taal, 1987) en de Literatuurkrant (Bulkboek 1986).
• Ten eerste zien we hoe massief de invloed is van de anglo-amerikaanse cultuur. Veel woorden werden integraal uit het Engels overgenomen. Waarschijnlijk is er zelfs een Engels procédé om nieuwe woorden te maken overgenomen. Ik denk dan aan de vorming van persoonsnamen door achter de stam van een naamwoord een o te plakken. Zo worden kansarme schoolkinderen wel eufemistisch aangeduid met retardo's. (NRC Handelsblad, 19/07/1984)
• (C.A.J. Hoppenbrouwers: Jongerentaal: de tipparade van de omgangstaal. 1991)
• Je had z'n vesuviuskop moeten zien. Coupe zure regen stijf van de schrik. Even dacht ik dat-ie nog niet zou moven. Maar z'n piggie begreep de message. Wat een retardo! (Trouw, 27/02/1992)
