1) (1330) (plat) urine. Vooral spreektaal en kindertaal.
• Den goeden Socrates sachtsinnigh
Sweegh stil als hem sijn wijf toeschoot
Veel smadelijcke woorden vinnigh
En hem wt spijt met pis begoot. (Otto Vaenius: Q. Horatii Flacci Emblemata. 1607)
• Neemt sap van de wortel van Lapatum Acutum zes oncen; Olie van Hennip een pond; fyn geschrapte Zeep vier oncen; roet van den mond eens Ovens, wel fyn gemaakt, een half once; doet alles over ’t vuur in een vat koken, en roert het gedurig tot een smeersel; smeert’er de Dauwurm mede, en wast ze met Pis. (M. Noel Chomel: Huishoudelyk woordboek. 1743)
• Dan doe ik een paar stappen naar voren en spuit in een grote straal mijn pis over het muurtje het bloemperk in. (Jan Wolkers: De kus. 1977)
• Lees de brieven van Mozart. Niets dan poep, kak en pies, en een canon over “Leck mein Arsch wenn er sauber ist”. (Maarten ’t Hart: Onder de korenmaat. 1991)
• Dat ze zou zeggen dat hij stinkt naar pis en zweet en kwijl en verzuring. Dat zegt ze. Dat hij stinkt naar pis en zweet en kwijl en verzuring. (J.M.H. Berckmans: Het zomert in Barakstad. 1993)
• Toen ik in slaap viel rook het nog niet zo erg naar pis als de volgende dag. Fuck, wat rook de kamer naar pis toen ik wakker werd. (Kees van Nieuwkerk: Alles raak met Kees en Sjaak. 2011)
• Het was niets voor zijn vader om woorden als ‘pis’ te gebruiken – het was bepaald choquerend dat hij het deed… (Christophe Vekeman: Een uitzonderlijke vrouw. 2012)
2) (1983) (inf.) slechte schrale drank, m.n. bier. 'Ik drink geen pis.' Syn.: uilenzeik*.
• Hier die jenever, (slaat borrel achterover). He, 't is toch altijd weer even of je voet aan wal zet. Begrijp me goed, die lauwe pis is ook best aardig maar dit is het pas waar een klein land groot in kan zijn zodat je de driekleur hijst van binnen. (Guus Vleugel, Ton Vorstenbosch: Sterke drank in Oud-Zuid. 1983)
• ’t Is pis zeg ik u en ik drink geen pis. (Geertrui Daem: Het verdeelde huis. 2004)
