(1983) (< Eng.) (jeugd) acrobatische dansstijl, gekenmerkt door robotachtige bewegingen. Ook wel breaking genoemd. Vormt één van de onderdelen van hiphop*. Beoefenaars maakten op straat gebruik van een zgn. gettoblaster*. Aan het eind van de jaren zeventig ontstaan in de sloppenwijken van de Bronx te New York en vooral populair onder jonge zwarten.
• `Spontaan' beginnen mensen te zingen, te klappen en de onuitroeibare `breakdance' te dansen. (Haagse Post, 04/10/1986)
•Naast het klassieke ballet heeft zich een reeks moderne dansvormen geplaatst, zonder dat men kan zeggen dat het klassieke ballet teloorging, integendeel. Het is niet moeilijk te voorspellen dat zulke processen in de toekomst zullen voortgaan - de popmuziek is gekomen, de breakdance, de graffiti. (Ons Erfdeel. Jaargang 29. 1986)
• We trainden breakdance en langzamerhand ben ik begonnen te beatboxen. (Oor, 12/03/1988)
• (Jan Kuitenbrouwer: Neo-Turbo. 1993)
• Haring symboliseerde de opkomende clubcultuur van de jaren tachtig, van de hiphop en de breakdance, van de cultus van de DJ en de `energie' van de dansers. (HP/De Tijd, 08/08/1997)
• En hiphop is nu eenmaal de rock-'n-roll van de jaren '90, zeker de 'old school shit' van NTM. Het potje breakdance was net iets te acrobatisch om nog vloeiend te zijn.... (De Morgen, 20/11/1998)
• (Frank Bierens & Mo Veld: Gigataal. Stijlwoordenboek voor het nieuwe millenium. 1999)
• Breakdance is fysiek zo zwaar dat maar weinig meisjes het lang volhouden. (NRC Handelsblad, 07/03/2001)
