(19e eeuw) (euf. of sch.) scheet, wind. Ook wel: zucht van achteren. In het ‘Zuid-Oostvlaandersch Idioticon’ (1908-1924) van I. Teirlinck lezen we: ‘Wie heet er hier ne zucht gelaten?’ Talrijke syn. in de volkstaal: een appel* die je met de neus kan schillen; bipsblaf*; blaasje*; broekhoest*; dampoe*; een faxje* van de onderwereld; gasalarm*; een koekje* uit de trommel; kontgranaat*; kontractie*; kousenlopertje*; poepertje*; puf*; ruft*; een snuif* met reuk in; sokkenloper*; tientonner*.
• (P.J. Cornelissen & J.-B. Vervliet: Idioticon van het Antwerpsch Dialect. 4 delen. 1899-1906)
• (Arie Bras,Wim Daniëls: Dakhazen en bretelpiano’s. 2012)
• De grootste triomf bereikte je, als je tijdens deze roffel, op het juiste moment een achterwaartse zucht kon laten waardoor je slaapgenoot voor een dilemma werd geplaatst, de eerloze dood te kiezen wegens gasvergiftiging of de dekens van zich af gooien en zich over te geven. (De Oud Hagenaar, 08/07/2014)
• Terwijl ik zo zit te wachten of een van mijn landgenoten precies nú ook Mandela op de boot zal zetten, bedenk ik me waar ik het over zal gaan hebben tijdens het gezamenlijk sanitair relaxen. Het lijkt mij niet bevorderlijk voor de stoelgang om het over de behoefte zelf te hebben, want de ander lijkt mij niet geïnteresseerd in elke achterwaartse zucht en je moet er al helemaal niet aan denken dat je je mededrukker kond doet van het feit dat jij even slappe Katrien in de porseleinen troon aan het deponeren bent. Waarop die ander dan antwoordt dat hij ook net pindakaas aan het downloaden is. En ga je van knallenstein, dan hoeft de ander dat ook niet te weten. (http://brasblog.simplesite.com, 25/09/2015)
• Toen ik hoogzwanger was, had ik last van winderigheid. Op een dag stond ik in de supermarkt, diep in gedachten verzonken, en ontsnapte mij een achterwaartse zucht. (DS weekblad, 16/05/2020)
