(Eriophorum L.), plantengeslacht met een io-tal soorten uit de familie der Cyperaceeën. Het zijn overblijvende planten met een bebladerde stengel met een eindstandig aartje of tot een schermachtige bloeiwijze verenigde aartjes. Deze vertonen in een spiraal staande schutblaadjes, de onderste zonder bloem, de overige met een meest 2-slachtige bloem met een bloemdek uit talrijke borstels, die na de bloei uitgroeien tot wollige, met de vrucht afvallende draden, 3 meeldraden en een vruchtbeginsel met 3 stempels, dat tot een samengedrukt 3-kantig vruchtje rijpt.
In Nederland vindt men algemeen op vochtige heide- en veengrond E. angustifolium Honck. (syn. polystachyum L.), het zgn. Veenpluis, met een ronde stengel met verscheidene aartjes; vooral in het Noorden E. vaginatum L., met slechts i rechtopstaand aartje; zeldzaam nog E. latifolium Hoppe en E. gracile Koch, beide met een 3-kantige stengel en meer aartjes, verschillend door vlakke resp. 3-kantige bladen.
