Duits Evangelisch kerkhistoricus (Elberfeld 27 Dec. 1870 - Heidelberg 18 Febr. 1946), werd in 1904 hoogleraar te Giessen, in 1907 eredoctor in Zürich, in 1909 hoogleraar aldaar en ten slotte in 1929 te Heidelberg. Zijn hoofdstudie betreft de Reformatie: Luther, maar niet minder Zwingli, aan de uitgave van wiens werken in het Corpus Reformatorum hij gedurende 35 jaren heeft mede gewerkt en 10 jaren in de redactie der Zwingliana.
De theologische samenvatting van zijn arbeid vindt men in zijn Dogmengeschichte als Geschichte des christlichen Selbstbewusstseins (2 dln, 1938 en 1951, posthuum).Lit.: Bibliographie-W. K. (Zürich 1940, Zwingliana).
