is de aanvalskracht en het ziekmakend vermogen van bacteriën en virussen. Spreekt men van virulente bacteriën, dan bedoelt men dat de bacteriën een sterk ziekmakend vermogen bezitten.
Het beloop van een infectieziekte wordt bepaald door de virulentie van de bacteriën of de virussen enerzijds en de afweermechanismen van de zieke anderzijds. Het is bekend uit proeven op dieren, dat de virulentie van bacteriën en virussen kan wisselen. Inspuiting van een voldoende hoeveelheid pneumococci (bacteriën, die pneumonie of longontsteking bij de mens verwekken) veroorzaakt een dodelijke infectie bij witte muizen. Kweekt men nu de pneumococci uit een witte muis die aan de infectie is gestorven en spuit men deze pneumococci opnieuw bij muizen in, dan zijn er minder pneumococci nodig om een dodelijke infectie te veroorzaken. Moderne inzichten in de bacteriologie hebben echter twijfel doen rijzen of een verschil in virulentie van een zelfde bacterie- of virussoort het verschil in ernst van epidemieën kan verklaren. Roodvonkepidemieën verlopen nu eens goedaardig, dan weer kwaadaardig; zij worden dan echter door een ander type van bacteriën (in dit geval: haemolytische streptococci) veroorzaakt. DR N. LUBSEN.
