Grieks dichter van elegieën, waarin hij tijdens de Tweede Messenische Oorlog (7de eeuw v. Chr.) de Spartanen tot dapperheid in de strijd aanspoorde en hun staatsinrichting verheerlijkte.
Volgens een onjuiste overlevering zou hij door de Atheners op het verzoek van de Spartanen om hulp gezonden zijn en als veldheer of dichter de overwinning voor hen mogelijk gemaakt hebben; volgens een later verhaal was hij zelfs een lamme Atheense schoolmeester geweest. In werkelijkheid was hij geen Athener van geboorte, vermoedelijk ook geen Spartaan, maar een Ioniër uit Milete. Zijn liederen werden ook later door de Spartanen steeds in ere gehouden; de Alexandrijnen bezaten er nog een verzameling in 5 boeken van. De bewaarde fragmenten munten uit door de krachtige en gloedvolle bewoordingen van er in vervatte aansporingen en beschrijvingen; woordenkeus en stijl sluiten zich nauw aan bij die van het epos. Van enige aan hem toegeschreven embateria (marsliederen) in anapaesten wordt de echtheid betwijfeld.Bibl.: Uitg. d. fragmenten in Diehl, Anthol. lyrica graeca, fase. i (3de dr., 1949), en II, 6 (2de dr., 1942).
Lit.: G. M. Bowra, Early Greek Elegists (1938).
