is de permanente lichte contractietoestand van onze spieren, ook wanneer wij in rust zijn. Eigenlijk is de tonus een doorlopende reflex.
Voortdurend ontvangen de zenuwuiteinden in de spier lichte prikkels die naar het ruggemerg worden geleid en daar overgeschakeld worden op motorische zenuwbanen die een lichte spiercontractie veroorzaken. Wanneer men de reflexboog onderbreekt, bijv. door de zenuw door te snijden, verdwijnt de tonus (atonie of hypotonie). Omgekeerd, wanneer de reflex ongeremd kan doorgaan doordat de controle van hogere zenuwcentra is verstoord (onderbreking van de pyramidebaan), zien wij een toestand van verhoogde tonus, hypertonie genaamd. Bij hypotonie zijn de betreffende ledematen geheel slap (membres de polichinelle), bij hypertonie zijn de ledematen stijf en kunnen zij moeilijk gebogen worden.DR A. VERJAAL.
