Taraï

betekenis & definitie

(teraï of terraï) heet de uit diluviale sedimenten opgebouwde zuidelijke puinvoet van de Himalaja, die met een gemiddelde breedte van 40-50 km langzaam naar de Gangesvlakte afhelt. Deze helling is door grote regenval en door het uit talloze bronnen te voorschijn komende grondwater bezet met dichte bossen; het is de verblijfplaats van een rijke fauna (olifanten, tijgers, luipaarden, hyena’s, wolven, enz.).