is in de plaats stelling, hetzij van een zaak voor een andere (zakelijke subrogatie of zaaksvervanging), hetzij van een persoon als schuldeiser voor een ander. Het Romeinse recht kende woord en begrip niet; het komt uit het Franse recht.
Enkele algemene bepalingen over subrogatie geeft het B.W. in de artt. 1436-1439; daarnaast kent men een aantal speciale gevallen.
