Oostenrijkse stad met (1950) 38000 inw., op de grens van Opper- en Neder-Oostenrijk, aan de monding van de Steier in de Enns op een spoorwegknooppunt aan de lijn Linz - Leoben, is zetel van de rechtbank en middelpunt van de Oostenrijkse ijzer- en staalindustrie (vooral auto’s en rijwielen).
Door de talrijke oude burgerhuizen heeft de nauwe „Altstadt” een middeleeuws karakter. Een bijzonder fraai gebouw is de Stadtpfarrkirche van de H. Aegidius u. Kolomanus (1443-1522); verder is er de barokke Michaelskerk (1631 -7 7), de voorm. Dominikanerkerk en de voorm. Bürgerspitalkirche. Het raadhuis (1765-78) door Joh. Gotth. Hayberger is een typisch Oostenrijks rococobouwwerk. Kort na de stadsbrand van 1727 werd de oude burcht (reeds in 985 genoemd) herbouwd tot een representatief barokkasteel. In de zgn. Innerbergerstadel, een graanzolder uit 1612, bevindt zich thans het stedelijk museum.
Lit.: Stadt S., Führer d. Österr. Kststätten (1924); F. Berndt, Führer durch die Eisenstadt S. (Steyr 1950).
