Deens dichter (Helletofte 12 Sept. 1865 - Gentofte 11 Apr. 1931), was werkzaam als journalist te Kopenhagen — waar hij tot de kring van Joh. Jorgensen en Viggo Stuckenberg behoorde — later als dagblad-correspondent in Parijs en Italië.
In 1905 vestigde hij zich te Nyborg. Hij schreef prozawerken en gedichten, beide sterk lyrisch getint, zelfs zijn toneelstukken zijn lyrisch. Hij behandelde bij voorkeur erotische motieven in lapidaire stijl. Zijn leermeesters zijn Heine en Baudelaire.
Hij dichtte ter wille van de schoonheid, diepere ideeën zal men niet bij hem vinden. Een gedeelte van zijn gedichten is in het Frans vertaald.Bibl.: dichtbundels: Pileflöjter( 1899, wilgenfluitjes); Djaevlerier (1904, duivelse streken); Danske Vers (1912); Fabler (1917); Heroica (1925); Hvededynger (1930, korenstapels); reisherinneringen: Antonius i Paris (1896); Valfart (1896, bedevaart); lyrische toneelstukken: Unge Bander (1894); Kitty (1895); Arbejdersken (1898).
Lit.: Chr. Rimestad, Fra Stuckenberg til Seedorf I (Köbenhavn 1922), p. 78-96-.
