Frans sanskritist (Reims 26 Mrt 1847 - 21 Febr. 1928), studeerde te München en Göttingen, was sedert 1882 lid der Académie des Inscriptions en ondervoorzitter van de Société asiatique en sedert 1916 voorzitter van dit genootschap. Zijn onderzoekingen hebben vnl. betrekking op het Boeddhisme, alsook op de Oudindische epigrafie.
Bibl.: Essai sur la légende du Bouddha (2e dr. Paris 1882) uitg. v. d. Pâli-grammatica van Kaccâyana (en van het legendenwerk Mahâvastu (3 dln, Paris 1882-1897); voorts: Les inscriptions de Piyadasi (2 dln, Paris 1881-1886); Les castes dans l’Inde (Paris 1895, 1927); Une nouvelle inscription d’Aśoka (1907); Origines bouddhiques (1907); vert. van de Chândogya-Upaniṣad (Paris 1930) en van de Brhad-Aranyaka-Upaniṣad (Paris 1934; beide posthuum).
