is een Middelhoogduits speelmansepos van ca 1190, dat verhaalt, hoe Salmans (= Salomo’s) vrouw, Salmê, zich door een heidens vorst ontvoeren laat en hoe zij door de listige Morolf tot tweemaal toe wordt heroverd.
In de Latijnse bewerking Dialogus Salomonis et Marcolphi (uitg. d. W. Benary, 1914) tracht Marcolphus de wijsheid van Salomo op ironische wijze te weerleggen. Hierop zijn een volksboek en verschillende vertalingen gebaseerd.
Uitgaven: Salman und Morolf, d. F. Vogt (1880, met voortr. inleiding); Duitse bewerking v. Lat. tekst uitg. d. W. Hartmann (1934); Ned. bew. uitg. d.
W. de Vreese en J. de Vries (1941); Eng. bew. uitg. d. E. Gordon Duff (1892).