Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 17-10-2024

SABEL

betekenis & definitie

is een slagwapen van Oosterse oorsprong (Turken, Hongaren), met aan één kant scherpe kling en punt.

De kling is steeds gebogen, variërende van licht tot zeer sterk, wat de uitwerking van de houw verhoogt. Bekend is het Turkse kromzwaard of cimetar. De rechte pallas der kurassiers is feitelijk een stootwapen, evenals de degen. Tot 1940 droegen in het Nederlandse leger de officieren de zgn. wandelsabel, als oorlogswapen de klewang; onderofficieren de korte sabel. Nadien is de sabel in het leger afgeschaft; bij de Kon. Marine is hij voor officieren behouden.

< >