Engels dichter, criticus en spellinghervormer (Walmer, Kent, 25 Oct. 1844-22 Apr. 1930), was leerling van Eton College en student te Oxford, later medisch student en geneesheer te Londen. Zijn middelen veroorloofden hem, zich reeds in 1882 uit de praktijk terug te trekken (Yattendon, Berkshire) en zich te wijden aan de letteren.
In 1894 huwde hij Monica Waterhouse, dochter van de schilder van die naam. In 1913 werd hij Poet Laureate. Hij is een fijn lyricus en zijn metrische experimenten hebben vaak iets moois doen ontstaan (London Snow in Shorter Poems); zijn lang verhalend gedicht Eros and Psyche (1885), ontleend aan Apuleius, moet als een mislukking worden beschouwd; van zijn lyrische drama’s is Prometheus the Firegiver wel het beste. Zijn gebrek aan hartstocht maakt hem minder geschikt voor dramaticus, maar is waarschijnlijk een voordeel bij zijn critische en aesthetische studies (Milton’s Prosody, 1893; Keats, 1896; The Testament of Beauty, 1929).
Als spellinghervormer was hij niet uitsluitend theoreticus, maar paste zelf zijn voorstellen toe; daar deze een uitbreiding van de gebruikelijke lettertekens inhouden, was de kans op aanvaarding er van niet groot.Bibl.: Poetical Works of Robert Bridges, excluding the eight dramas (1912), vermeerd. uitg. 1936; Milton’s Prosody (1893) \ The Necessity of Poetry (1918); Poetry (1929); Collected Essays and Papers etc. i927-’36.
Lit.: G. L. McKay, Bibliogr. of R. B. (New York 1933); F.
E. B. Young, R. B., a critical study (1914); G.
S. Gordon (1932); R. Br. and Henry Bradley, Correspondence 1900-1923 (Oxford 1940); A. Guerard, R.
B. (1942); E. Thompson (1945).
